piątek, 21 lutego 2014

PROLOG

Hey :)

Jestem zadelenowana : dziewczyna z głową pełną pomysłów,  niecierpliwa i uśmiechnięta.
Będę miała wielką przyjemność przedstawić wam coś,  co zrodziło się w mojej głowie po kursie pierwszej pomocy ;)
Nie będzie to opowiadanie o trójkącie miłosnym D&E&S.  O, nie!
Bohaterowie w tym opowiadaniu SĄ LUDŹMI. Bez wampirów i wilkołaków tym razem :)


Mam nadzieję,  że spodoba wam się to, co napiszę :3
****************** * * * * * * * * * * * *

PROLOG

Oddech.
Przestajac pobierać tlen, umieramy.
Nasze serce przestaje pracować, a krew już nie krąży.  Jesteśmy martwi.
Ale jeden oddech może zmienić wszystko.
Zwłaszcza ten, który należy do właściwej osoby.
A wtedy tęsknimy jeszcze bardziej, z każdym kolejnym oddechem.
Lecz co jeśli nasze dni są już policzone? Nie dbamy o to, jak oddychamy, lecz dla kogo.
Czasem nie zdajemy sobie sprawy ze szczęścia, jakie mamy, żyjąc i mogąc być wśród tylu cudownych ludzi.
Memento mori.




2 komentarze:

  1. Super zapowiedź nie mogę się doczekać totalnego wkrętu akcji : *** Dużo Wenki:) Pozdrawiam i czekam na Rozdział :**

    OdpowiedzUsuń
  2. Tak strasznie się cieszę, że zdecydowałaś się na tworzenie nowego opowiadania! :D Te kilka zdań już zapowiada wspaniałą historię :3 Cieszę się, że będzie o delenie, te słowa w prologu idealnie ich określają ^^ I jeszcze to zdjęcie awww <33 To tylko kilka słów, a ja już jestem meega ciekawa opowiadania :D Ale wiadomo, że jak autorka wspaniała, to i opowiadanie takie będzie :3 Tak w ogóle zdjęcie, które masz na avku- mrrr, Ian tu jest taki boski, że jakieś kilka dni temu zdecydowałam się to ustawić na tapetę w telefonie :D Naprawdę to zdjęcie czaruje ^.^ Dodaj szybko 1 rozdział, kochana ;)
    Życzę mnóstwa weny i sił do pisania!
    Pozdrawiam :***

    OdpowiedzUsuń